Alexander Cochrane hunkert naar speelkansen Union voerde in het duel met rode lantaarn Club Brugge NXT (6-0) een de- monstratie op. De Brusse- laars komen evenwel geen stap dichter op Seraing dat zondagavond de han- den vol had met Lommel en in de slotfase aan de gelijkmaker ontsnapte. Met topschutter Georges Mikautadze beschikt Seraing over een grote troef in de ti- telstrijd, al kan Union zich intussen wel optrekken aan de eerste twee competitie- goals van Deniz Undav die nog wel een paar loepzuivere kansen liet liggen. “Mijn vertrouwen groeit met dank aan de coach”, zegt Undav. “Mentaal ben ik sterk. Ik twijfelde nooit aan mezelf, al zal ik niet ontken- nen dat scoren leuk is voor een spits.” Ook Dante Vanzeir heeft de smaak te pakken, maar de grootste troef van Union lijkt zich vooralsnog in de brede kern te situeren met een dub- bele bezetting op alle posi- ties. Zo zag Siebe Vander Heyden met de jonge Brit Alexander Cochrane onlangs nog een 20-jarige linksachter opdagen. Cochrane is geboren en ge- togen in Brighton en speelt sinds zijn zevende bij de club uit de Premier League die via clubeigenaar Tony Bloom ge- lieerd is met het Belgische stamnummer tien. Cochrane bleef zondag op de bank ge- kluisterd, want in de pikorde diende hij Ismaël Kandouss te laten voorgaan toen de met een gele kaart genoteerde Vander Heyden veiligheids- halve naar de kant werd ge- haald. “Ik was dertien jaar lang aan de slag bij Brighton en maakte de opgang mee”, ver- telt Cochrane. “De club werd mijn tweede thuis en de me- dewerkers als het ware fami- lie. Twee jaar geleden ver- nam ik al dat Brighton en Union nauwe banden onder- hielden, maar deze stap kwam toch onverwacht. Ook Engelse clubs toonden inte- resse, maar Union leek me een goede stap. Ik werd uit mijn comfortzone gehaald. Vooral tactisch wordt hier anders gewerkt.” Sportief directeur Chris O’Loughlin haalde Cochrane snel over de streep. “Ik begreep meteen dat Uni- on een historische club is met een professioneel kader, maar wel met een familiaal karakter. Dat motiveerde me om te tekenen.” Cochrane hunkert naar speelkansen. “Bij Brighton stond ik één keer in de basis. In de League Cup verloren we helaas van Aston Villa, maar het was voor mij een hoogtepunt met mijn broers en vriendin op de tribune. Ooit hoop ik terug te keren naar Brighton, de club van mijn hart. Nu moet ik eerst nog wennen aan het le- ven in België.” Met zijn landgenoot Chris- tian Burgess kan “Alex” reke- nen op een ervaren gids. “Ik zie het wel zitten. België geniet wel aanzien in de Pre- mier League. Bij het gamen op FIFA is België trouwens mijn favoriete ploeg om mijn kansen te verdedigen.”